Wageningen – Jan Groenendijk is een veelzijdig, creatief, vriendelijk en toegankelijk mens. Honoreert in principe alle verzoeken voor een interview in de krant, op de radio of de tv en is nooit te beroerd voor een praatje.
Voltooit in Nijmegen zijn master natuur- en sterrenkunde en valt op een Youtube-filmpje te bewonderen met een niet onverdienstelijk gastoptreden bij Introdans. Ook is hij een liefhebber van klassieke muziek waarmee hij zich voor elke partij via zijn koptelefoon concentreert. In de lounge van het Wageningse Fletcher Hotel is hij tijdens het Nederlands damkampioenschap ‘s ochtends en ’s avonds regelmatig achter de vleugel te beluisteren als hij nocturnes van zijn favoriete componist vertolkt. De ideale – nog vacante – schoonzoon dus.
Maar achter het dambord is hij niet alleen een groot liefhebber maar ook een koele killer die het maximale uit de stand probeert te peuren zoals hij vroeger bewees op de basisschool toch wel minimaal een negen voor rekenen te hebben behaald. Jan Groenendijk (24) had vorig jaar een barrage nodig voor de Nederlandse titel en herhaalde dit kunstje na een bloedstollend slotakkoord op dit NK.
Hij is afkomstig van het schooldammen en kind van de club – het dit NK organiserende Wageningse ereklasser WSDV. Won bij de jeugd vrijwel elke titel die er te winnen viel. Eigende zich behalve de Nederlandse ook de Europese titel toe en is volgens nog regerend wereldkampioen dé favoriet om de met topdammen gestopte Groninger op te volgen.
Droomtoernooi
Het was ‘de ontknoping van een droomtoernooi waarop alle spelers een ongelofelijke vechtlust hebben laten zien’, zoals Rob Clerc het naast het demonstratiebord samenvatte. De oud-bondscoach toonde zich ‘zwaar onder de indruk’ van het spel van Jan Groenendijk tijdens de eerste acht ronden. “Dat waren wereldpartijen, het beste spel dat hij ooit heeft laten zien”. Maar hij gaf Baljakin ook de credits die hem toekwam.
De Bal trof in Jan van Dijk een creatieve speler, die dit NK goed op dreef was (vierde!) en zo zijn eigen opvattingen heeft. De Friese meester gaf zijn opponent al snel een aanknopingspunt waar door fantastisch rekenwerk optimaal van werd geprofiteerd. Van Dijk overspeelde zijn hand en moest in een volle stand een schijf verliezen. Hij had nog wel enige compensatie maar zijn zeer ervaren tegenstander speelde met vaste hand naar de winst en moest toen maar afwachten wat Groenendijk zou doen.
Die vocht met collega-grootmeester Wouter Sipma een van de meest heroïsche duels uit die ooit zijn gespeeld. Beide wereldtoppers gingen er vol in. Na een briljante zet (36. 28-22!!) leek Groenendijk rechtstreeks op de winst af te stevenen maar Sipma verweerde zich vindingrijk. Terwijl Baljakin twee uur lang tussen hoop en vrees verkeerde balanceerde Groenendijk tussen winst en remise. In wederzijdse razende tijdnood kwam een remise-eindspel op het bord waarin Groenendijk met de moed der wanhoop maar even door ging en onverwacht nog succes had met een giftige finesse. ‘Het leek wel Argentinië-Frankrijk’ merkte een toeschouwer nog bekomen van alle emoties op.
Barrage
In de noodzakelijk geworden barrage was Groenendijk heer en meester en zette beide partijen naar zijn hand. Terwijl Baljakin, de Sfynx – met vrouw en dochter uiterlijk ongedaan huiswaarts ging kwam de kampioen na een knuffel van zijn ouders handen tekort om alle felicitaties in ontvangst te nemen.
“Wat een bizarre dag. Ongelofelijk dat het nog is gelukt. In het eindspel tegen Wouter zat ik er echt even doorheen. Ik zag nog een paar trucjes en besloot daarom nog maar even door te spelen. Toen wist ik wel dat ik in de barrage best een grote kans op winst had. Verdiend kampioen? Wel, Baljakin speelde goed en ik ook en in de barrage was ik beter”, vatte hij bescheiden de afgelopen tien dagen samen.
En nu de wereldtitel? “Veel mensen verwachten die van mij maar ik zie mezelf niet als dé favoriet”. Jan Groenendijk ten voeten uit.
Derde plaats
Martijn van IJzendoorn miste een goede kans tegen Hein Meijer maar stelde met de remise wel zijn derde plaats veilig. Deze geeft voor het volgende NK recht op een rechtstreekse finaleplaats.
Anton van Berkel nam Simon Harmsma in een dodelijke kettingstelling en Waldo Aliar pakte zijn vierde punt tegen Machiel Weistra, dit toernooi de beste jongeling. Emre Hageman hield de stelling in balans tegen Ben Provoost en Rick Hakvoort had geen centje pijn tegen Ron Heusdens.
Koekjes
Voor de laatste ronde wenste de Wageningse burgemeester Floor Vermeulen alle deelnemers heel veel succes toe. Op een dambord waarop witte en zwarte koekjes de schijven vervingen speelde hij met Jan Groenendijk de laatste eerste zet waarbij Groenendijk alvast een schijf van zijn tegenstander verorberde.
Tekst Fred Ivens, beeld Geb Kos
