Door Tjalling van den Bosch
Na de openingsronde van dit Nederlands Kampioenschap Dammen Algemeen, volgden er dus drie dagen met twee partijen per dag; dat is zwaar, heel zwaar.
Niet alleen de hersencellen draaien dan overuren, ook het lichaam moet er op voorbereid zijn!
Op één dag meer dan negen uur ‘achter het bord zitten’ is niet normaal; zo wordt bijvoorbeeld de bloedsomloop langzaam anders en is het mogelijk dat, mede daardoor, bepaalde spieren gaan opspelen!
Vaak is het ‘peanuts’, maar het is wel een eerste indicatie dat men tegen grenzen begint aan te lopen.
Overbelasting . . .
Wanneer het om extreem zware fysieke inspanningen gaat zie je dat bijvoorbeeld terug in verstoorde motoriek, krampaanvallen en vaak, onder ook nog helse weeromstandigheden, kunnen atleten zelfs ‘van hun stokje gaan’.
Nodeloos te zeggen dat onder deze omstandigheden de kwaliteit van de prestatie zienderogen afneemt!
Maar hoe zit dat met een denksport?
Hoe zie je, aan bijvoorbeeld dammers, wanneer er teveel van de hersenen gevraagd wordt?
Het eerste dat een dammer zelf vaak merkt is ‘slechter slapen’; hetzelfde geldt natuurlijk voor de jongens (en meisjes) van ‘de andere kant’, onze schaakvrienden.
Na afloop van de fameuze schaaktweekamp tussen Robert (Bobby) Fischers en Boris Spassky (1972 – Reykjavik, IJsland -) werd aan de laatste gevraagd wanneer hij in de gaten kreeg dat hij de match ging verliezen. Zijn antwoord luidde: “Na de 13de partij begon ik slechter te slapen; toen wist ik genoeg”!
Tijdens nachtrust herstelt het lichaam zich van ‘alles wat haar overdag overkomt’; nodeloos te zeggen dat een gezonde ‘diepe’ slaap dan heilzamer werkt dan tijdens het onrustige ‘draaien en keren’!!
Bij aanhoudende extreme overbelasting van het brein kunnen ook daar grote problemen ontstaan!
Ook dan kunnen er fysieke ongemakken ontstaan, vooral een verstoorde coördinatie en onder zeer extreme omstandigheden kan een denksporter zelfs wat verward raken!
De twee hierboven genoemde problemen komen niet vaak voor; veel vaker krijgt een denksporter onder die omstandigheden te maken met ‘mist in de hersenen’; Engelstaligen omschrijven het als ‘Brain Fog’!
De symptomen van ‘hersen-mist’ zijn onder andere: Afname ‘helder denken’, alsook de concentratie. Wanneer ook ‘de spraak’ minder wordt en mensen een verwarde indruk gaan maken is er duidelijk sprake van een noodsituatie.
Het laatste komt ook voor bij mensen die heel lang bepaalde medicatie innemen!
Vooral als het dan om mensen ‘op leeftijd’ gaat zegt men al snel: “Dat verwarde komt door de leeftijd”, maar dat is dus vaak niet de ware reden!!
Maar goed, terug naar ‘Brain Fog’; mensen die dat overkomt omschrijven het meestal als volgt: ‘Ik loop erbij als een zombie’, ‘alsof ik niet wakker te krijgen ben’, of ‘het is net alsof er watten in mijn hoofd zitten’!
Het verhaal mag duidelijk zijn; een zwaar toernooi als dit (13 dampartijen op topniveau in 9 wedstrijddagen!) vraagt lichamelijk maar vooral geestelijk nogal van de dam-atleten!
Men kan zich er eigenlijk ook nooit goed op voorbereiden; je kunt het in trainingen benaderen, maar zoals zo vaak, is het tijdens de spanningen rond het toernooi (en de partijen) altijd net weer even anders!
Het is zo, beste lezers (m/v/ en alle andere), dat uw penneleur meerdere partijen op één dag afwijst, maar dat is slechts een mening van een amateur!
Toekomstige organisatoren raden we echter wel aan om zich eens goed in deze materiere verdiepen (net als de spelers zelf trouwens!).
12de ronde . . .
Helaas moet schrijver dezes beginnen met zich te verontschuldigen! Tijdens de partijen werd hij lange tijd afgeleid door prettig gezelschap (Laat me raden; blond en 18 jaar? – uh, nee hoor, grijs en 81 jaar -!), daarom nemen we de partijen maar even door ‘vanaf de computer’.
Ludwig-Van Berkel; bijzonder allemaal! Gelukkig is er bij uw penneleur een duidelijk gebrek een kennis en kunde, dus lijkt het verstandig om een heldere analyse (zoals bij alle andere partijen wel het geval is) achterwege te laten! 1-1.
Meijer-Boxum; oom Hein leerde z’n neefje helemaal niets!! 1-1.
Kolk-Van IJzendoorn; Opvallend dat de witspeler plotseling weer ‘Des Kolks’ speelt; kortom, een heldere kijk op het spel gepaard met de nodige dadendrang. Heer IJ. zag het heilloze in: 1-1.
Terweijden-Provoost; De sluiskeringen in Zeeland zijn weer open; Provoost zat weer rustig achter het bord. De witspeler werd het slachtoffer; 0-2.
Slump-Sipma; Een moeilijk geval en dus zetten we het weg als ‘HOGESCHOOL DAMMEN AVANT LA LETTRE’; met andere woorden, laat een grootmeester zich hier maar over buigen; 2-0.
Heerema-Groenendijk; De nummer twee van het tussenklassement zou eigenlijk moeten winnen, maar kon het verschil niet maken. De computer bevestigde die waarneming; 1-1.
Baliakin-Van de Star; De leider in het tussenklassement zou nu een voorschot op de titel kunnen nemen; hij trof echter een opgefleurde opponent die deze partij wel voldeed aan het correctheidscriterium; 1-1.
Usio Conclusio . . .
Alexander Baliakin dus nog steeds aan de leiding; Jan Groenendijk blijft hangen op een punt achterstand.
Morgen; De Bal tegen Wouter Sipma; zou de laatste dit toernooi van al zijn Team-NL-collega’s verliezen?
Groenendijk tegen Luuk Terweijden; één ding is zeker, de laatste laat zich niet vrijwillig stenigen!!
Morgenochtend om 10.00 uur vangt de 13de en laatste ronde aan; de organisatie laat weten dat iedereen van harte welkom is.
Dus (om alvast in de stemming te komen): U zijt wellekome . . .!
